کاکتوس از واژه یونانی آن {KAKTOS } به معنای گیاه خاردار یا سوزش دار گرفته شده است . همگی این گیاهان نیز دارای شیره هستند و از همین رو است که مقدار فراوانی رطوبت را در خود نگاه می دارند و گاه همین ویژگی , تشنگان را که در بیابانها و دشت های خشک و سوزان , به دام افتاده اند از مرگ رهانیده است . تفاوت بزرگ و پایه ای کاکتوس ها از سایر گیاهان به سبب توانایی و استواری شگفت انگیز آنها در برابر دگرگونیها و شرایط سخت و نامساعد طبیعی است چرا که این گیاهان در نامناسب ترین و دشوارترین شرایط رشد نموده و برای بقا نسل و زندگی , پایداری نشان داده و شکلهای گوناگونی به خود میگرند .
کاکتوس ها حتی از اندکی رطوبت, بیشترین استفاده را نموده و زمان زیادی را با کمترین مقدار آب و مواد غذایی زنده میمانند بی آنکه ذره ای زیبایی خود را از دست بدهند .

کاکتوس ها به سبب نداشتن برگ, کار اصلی برگ یعنی: فتوسنتز , غذا سازی , تعریق و تعرق را به وسیله ساقه های خود که بند بند نیمه گوشتی  و دارای سبزینه اند , انجام میدهند . همچنین در گونه های مختلف پوششی سفید رنگ, روزنه های ساقه را می پوشاند و موجب جلوگیری از تعریق و تعرق زیاد میشود .در شماری از کاکتوس های جوان, برگهایی زبانی شکل, گوشتی و ضخیم دیده می شود که به مرور زمان میریزند ولی همواره به سبب روند فروگشتی (تکامل) کاکتوسها و همچنین گذشت زمان برگها تبدیل به خار و تیغ میگردد .

گلدهی کاکتوس :
گل های کاکتوس بسیار چشمگیر و عموما درخشان و بزرگ هستند ولی عمری بسیار کوتاه دارند . گل ها عموما منفرد , منظم و کامل هستند . شمار کاسبرگ ها , گلبرگ ها , پرچم های آنها زیاد و روی هم رفته بر روی یک خط مارپیچی جای دارند و در بیشتر موارد همگی مراحل تبدیل کاسبرگ به گلبرگ ها در آنها به خوبی مشهود است . گل ها کم و بیش بزرگ و به رنگ های گوناگون چون : صورتی , سرخ , ارغوانی , زرد طلایی و زرد مایل به سبز و بیشتر در فصل بهار و تابستان باز میگردند . در شماری از جنس ها و گونه ها , گل ها در پاییز و زمستان نیز نمایان می شود . ( در برخی از انواع , گل ها , تنها هنگام شب شکفته می شوند . )

نور مناسب :
کاکتوس ها گیاهانی نور پسند و در بیشتر آنها در آفتاب کامل رشد خوبی خواهند داشت و به سبب انباشت و ذخیره آب در ساقه و تنه های خود نسبت به خشکی و گرما پایداری نشان داده و از همین رو گیاهانی مناسب برای نگهداری درون خانه ها به شمار می آیند . آنها را میتوان در پشت پنجره های رو به جنوب و آفتابی یا در پاسیو های کم و بیش خشک به آسانی پرورش داده و نگهداری کرد .

خاک و کود مناسب :
یکی از معیار های تعیین کننده خاک مناسب برای کاکتوس ها , آب و هوا میباشد . به گونه ای که در آب و هوای گرم نیاز این گیاه به خاک قابل نفوذ و سبک بیشتر احساس میشود در حالی که در آب و هوای سرد که گیاهان نیاز به آبیاری چندانی ندارند به خاکی سنگین تر نیاز خواهند داشت . 
خاک مناسب از عوامل پایه ای در سلامت و نمو گیاه می باشد . کاکتوس ها کم و بیش خاک هایی با زهکشی مناسب را می پسندند . به طور کلی کاکتوس ها خاکهای با PH کمتر از 7 تا نزدیک 7 را می پسندند .
ترکیب اصلی خاک کاکتوس ها در اندازه های زیر توصیه می شود :
1 قسمت خاک باغچه + 1 قسمت شن و ماسه (به نسبت مساوی) + 1 قسمت کمپوست ( مواد گیاهی پوسیده گیاهی و خاک برگ )
                                                                                یا                                           
1 قسمت خاک رسی + 1 قسمت ماسه + 1 قسمت خاک باغچه
                                                                               یا  
1 قسمت کمپوست + 1 قسمت ماسه + 1 قسمت خاک پیت ماس

هر گاه به ترکیب های بالا 5 درصد خاک زغال افزوده شود اثر ویژه ای در جلوگیری از پوسیدگی و دیگر بیماری های قارچی خواهد داشت .
برای تقویت کاکتوس ها باید از کود های استفاده کرد که میزان ازت آن نسبت به فسفر و پتاسیم آن پایین تر باشد و کاربرد کود های حیوانی زمانی مناسب خواهد بود که کشت به صورت زمینی و بیرون از گلدان انجام گیرد . البته کود باید به صورت کامل پوسیده شده باشد و در هنگام استفاده نیز با قارچ کش ها گندزدایی گردند .

آبیاری مناسب : 
کاکتوسها مانند همه گیاهان دیگر نیاز به آب دارند ولی اندازه آبیاری به مراتب و اندازه قابل توجهی کمتر از دیگر گیاهان میباشد . به ویژه در زمستان , آبیاری اندکی (ماهی یکبار) کافی خواهد بود .
تعیین مقدار آب لازم برای کاکتوس ها تا اندازه زیادی از راه تجربه بدست می آید . در هر آبیاری , خاک باید اندکی مرطوب گشته و قطرات زیادی از ته گلدان خارج شود . زمان بعدی آبیاری هنگامی است که خاک رو به خشکی است . 

هوای مناسب :
کاکتوس ها همانند دیگر گیاهان , هنگام جذب مواد غذایی از خاک , نیاز بسیار پایه ای به دخالت دی اکسید کربن و اکسیژن هوا دارند . ریشه گیاه زیر خاک و اندام و ساقه گیاه در هوا گسترده هستند . پس اندام های هوازی آنها همواره در برخورد با هوا و مبادله با آن است .

خواب زمستانی :
کاکتوس ها معمولا در زمان خشکی استراحت مینمایند , روزنه ها را بسته و تعرق را کم میکنند تا نیروی خود را برای بازیابی انرژی از دست رفته و بهره گیری در فصل رشد بعدی به کار می برند و این دوره استراحت یک مرحله طبیعی از دوران زندگیشان به شمار می رود . هر گونه آبیاری و تقویت کاکتوس ها در دوره استراحت , مایه مزاحمت بوده و به رشدی ناهنجار می انجامد و بدینسان یا پوسیده و از بین می روند یا در سال آینده نیز به گل نخواهند نشست .