پاچیرا

 پاچیرا یکی از گیاهان جدیدالورود به کشورمان می‌باشد که با استقبال زیاد طرفداران گل و گیاهان آپارتمانی روبه رو شده است، علی‌رغم قیمت نسبتا بالای این گیاه اما هزاران دلیل باعث شده تا بسیار مورد تقاضا باشد. نگهداری آسان، ظاهر لوکس این گیاه، امکان بافت ساقه های آن مانند گیاه بامبو، تاثیرات مثبت در فنگشویی و القای حس مثبت به محیط اطراف نمونه‌ای از دلایل پرطرفدار بودن این گیاه به شمار می‌آید.
آبیاری :
نقاط ضخیمی که در انتهای ساقه های پاچیرا مشاهده می‌شود قادر است آب را برای مدت طولانی در خود ذخیره کرده و هنگام نیاز به سراسر گیاه برساند، لذا کافیست در بهار و تابستان هفته ای یک مرتبه و در زمستان و پائیز هر وقت سطح خاک خشک شد گیاه را آبیاری نمایید. ولی بهترین حالت برای مشخص کردن زمان آبیاری چک کردن خاک گلدان هست پس خاک را کنار بزنید و هر زمان خاک تا عمق ۳ الی ۴ سانتی متری خشک شد بهش آب بدید.
نور :
این گیاه در نیمه سایه و سایه روشن نیز رشد می‌کند، اما محیط پر نور ایده آل نوریش محسوب می‌گردد. شاید پاچیرا بتواند تابش آفتاب مستقیم ابتدای صبح و یا هنگام غروب را تحمل کند، اما آفتاب داغ ظهر اونهم تابستان رو نمیتونه تحمل بکنه و باعث‌ آسیب دیدن این گیاه خواهد شد.
دما :
به طور کلی پاچیرا از محیطی با دمای خیلی زیاد و یا از محیطی با دمای خیلی کم استقبال نمی‌کند و نارضایتی خود را از طریق تغییراتی در ظاهرش نشان خواهد داد. لذا دمای اتاق ( ۱۵ الی ۲۵ درجه سانتیگراد ) ایده آل دمایی این گیاه بوده و هر چه دما به ۲۵ درجه نزدیک تر باشد برایش مطلوب تر است. و با افزایش دما میزان آبیاری و رطوبت محیط نیز باید افزایش پیدا کند.
خاک :
بهترین خاک برای پاچیرا، خاکی سبک با زهکشی بالا و تهویه مناسب است. خاک برگ یا پیت ماس برای این گیاه مناسب می‌باشند.
کود :
 به منظور عدم توقف و یا عدم کاهش رشد گیاه، نیاز است در فصول رشد یعنی از فروردین الی مهر ماه، ماهانه یکبار الی ۲ بار گیاه را با کودهای مخصوص تغذیه و تقویت نمایید. هنگام کوددهی دقت کنید که نصف مقدار درج شده روی بطری را استفاده نمایید چرا که زیاده روی در مصرف کود باعث ورود آسیبات جدی به گیاه خواهد شد.