قاشقی

گیاه قاشقی، تنها به دلیل برگ‌های براق، گوشتی و قلبی یا قاشقی شکلِ خود، طرفداران بسیاری دارد. این گیاه جز مقاوم‌ترین گیاهان آپارتمانی محسوب می‌شود. گیاه قاشقی نسبت به نور کم و خشکی خاک مقاوم است؛ اما این شرایط ایده‌آل زیستی او نیست. این گیاه در گروه گیاهان گرمسیری قرار دارد، در نتیجه نمی‌توان قاشقی را در محیط آزاد اقلیم ایران نگهداری کرد .
این گیاه را می‌توان به عنوان گیاه تزئینی، برای آویز پشت پرده، یا بوته‌ای در گلدان و یا پوششی در باغچه‌های سر پوشیده پرورش داد. به دلیل نیاز کم به آب و داشتن ریشه‌های کم عمق گیاه قاشقی، گزینه مناسبی برای کاشت در تراریوم‌ها است.
آبیاری  :
تعداد دفعات آبیاری، برای گیاه قاشقی یا تمامی گیاه آپارتمانی و باغچه‌ای، به شرایط محیطی، اعم از: میزان نور، دما، رطوبت هوای محیط، جنس گلدان و نوع خاک بستگی دارد. این پنج کلمه را همیشه مد نظر قرار دهید. برای آبیاری این گیاه ، زمان نمی‌توان تعیین کرد.
 نور :
گیاه قاشقی خود را در محیطی قرار دهید که آفتاب صبح زود، به صورت غیر مستقیم، سه تا چهار ساعت بر آن بتابد. پنجره‌های شرقی یا جنوب شرقی، این میزان نور را در اختیار گیاه، قرار خواهند داد. گیاه را در معرض نور مستقیم خورشید قرار ندهید. چرا که به سرعت برگ‌های گیاه، رنگ خود را از دست داده و می‌سوزد.
دما :
 دمای پایین، گیاه را از پای در می‌آورد. دمای ایده‌آل برای این گیاه  بین ۲۰ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد می‌باشد. با افزایش دما بالای ۳۰ درجه، گیاه به آبیاری و غبارپاشی بیشتری نیاز دارد. سرما و گرمای زیاد، موجب رنگ پریدگی و ریزش برگ‌ها می‌شود. در صورت تداوم این شرایط، ساقه‌ها به سرعت می‌پوسند.
خاک :
گیاه قاشقی در بیشتر خاک‌ها، از جمله خاک رس، ماسه، لوم، کود برگ و هر نوع خاک دیگری قابل کشت است.