سرخس

گیاه سرخس که به لاتین fern تلفظ می شود بومی مناطق استوایی و گرمسیری استرالیا، آسیا و آمریکاست و دارای ۳۰ گونه‌ی متفاوت است. سرخس جزو گروه نهانزادان آوندی محسوب می شود و فاقد گل است. برگ های این گیاه در طبیعت و منطقه اقلیمی مناسب حتی گاهی تا ۲/۵  متر نیز رشد می‌کنند. اما رشد برگ های سرخس در خانه معمولا بین ۲۰ الی ۷۰ سانتی متر می باشد.گیاه سرخس از مقاوم ترین گیاهان آپارتمانی است که می تواند هوا را هم تصفیه کند.
آبیاری :
برای آبیاری سرخس مثل بسیاری از گیاهان دیگر ، زمانی که سطح خاک خشک شد گیاه را آبیاری کنید . تا زمانی که آب از زیرِ گلدان خارج شود و در زیرگلدانی بریزد ، آبیاری را ادامه دهید. البته آبیاری به دمای محیط هم بستگی دارد ‌، در زمستان سرخس به آبیاری کمتری نیاز دارد. حواستان باشد که برای آبیاری سرخس از آب معدنی استفاده نکنید آب معدنی ریشه های گیاه را پوسیده میکند.
نور :
سرخس نباید در برابر نور مستقیم خورشید قرار بگیرد ، نور مستقیم باعث ایجاد لکه های قهوه‌ای رنگ روی گیاه می شود. همچنین میزان نور دریافتی هم نباید زیاد باشد ، نور زیاد سرخس را خشک می کند . بنابراین بهترین نور برای سرخس ، نور غیر مستقیم و متوسط است. مکان های کم نور و سایه روشن برای این گیاه مناسب است و نور غیر مستقیم روز که از پنجره دریافت می کند برای آن کافی می باشد.
دما و رطویت :
این گیاه رطوبت را دوست دارد و تامین رطوبت کافی موجب شادابی هر چه تمام تر آن می شود. همچنین کمبود رطوبت باعث می شود این گیاه به مرور به رنگ قهوه‌ای در بیاید. برای تامین رطوبت گیاهان راهکار های مختلفی وجود دارد از جمله‌ی این راهکار ها استفاده از دستگاه بخور و یا قرار دادن لیوانی آب در کنار گلدان است. تبخیر شدن آرام آب درون لیوان رطوبت مورد نیاز سرخس را تامین می کند.
خاک :
خاک این گیاه باید کاملا ارگانیک، بسیار سبک، غنی و دارای زهکشی بالا و مناسب باشد. ترکیب خوبی که می توانید برای خاک استفاده کنید ؛ مخلوط پیت ماس ، شن درشت و یا زغال خاک لومی به میزان یکسان است. استفاده کردن ماسه ، خاک برگ و همچنین مقدار کمی کود دامی در این ترکیب هم مفید است.
کود :
در فصل رشد هر ۲ هفته یکبار از کودهای مخصوص گیاهان آپارتمانی استفاده کنید. ( نصف میزان توصیه شده بر روی کود را استفاده کنید‌ )